Tegenstrijdige geluiden zijn doorgaans geen goede investeringsmotivatie. Wat doe je als aan de ene kant de zero-emissiezones openen en aan de andere kant het politieke klimaat juist tegengesteld begint te bewegen? Strategie en kortetermijnbelang staan op gespannen voet, zo lijkt het. Hoe gaat het verder met die steile groeicurve van de e-besteller?

Ten tijde van de analyse is het eerste kwartaal van 2025 aan het eindigen, maar nog niet voorbij. Bovendien zijn jaarregistratiecijfers niet evenwichtig verdeeld over de vier kwartalen, laat staan over de twaalf maanden. Simpelweg het kwartaal maal vier uitrekenen levert geen garantie voor een realistische eindejaarsuitkomst. Een ding weten we zeker: alle elektrische bedrijfswagens opgeteld komen nu niet verder dan een vijfde van het totaal van 2024. De bulk van de registraties zit natuurlijk in het lichte ‘spul’, zie bijgaand kader voor die aantallen. Volkswagen ligt er prima op koers met een kwart van de registraties van 2024, maar de rest in de lijst?
Breed e-gamma
De digitale kaartenbak is niet groot, als we de selectie beperken tot elektrisch aangedreven vrachtwagens en de bussen daarbij buiten beeld laten. Een segmentindeling vergeten we omwille van de kleine aantallen. Volvo valt direct op als de dominante partij met niet alleen forse aantallen, maar bovendien met een breed gamma. De tabel is gesorteerd op de aantallen van bouwjaar 2024.
Met de lage aantallen die we voor 2025 moeten noteren kunnen verschuivingen snel fors uitpakken in termen van positionering. Kijk eens naar de Mercedes Actros in de tabel: met 65 stuks voor 2024 steekt het cijfer 9 relatief mager af. Diezelfde 9 staat ook bij Renault achter de T-serie, maar die komen van 20 stuks vorig jaar. Nu we toch de blik halverwege de tabel hebben valt het oog direct op de enige Chinees in het overzicht: BYD. Zij mogen een gevestigde naam hebben in het bus-segment, vooralsnog blijven de aantallen bij de trucks achter bij Volvo, Mercedes en Renault.
